Τις τελευταίες 4 ώρες τις έχω περάσει κοιτάζοντας έξω απο το παράθυρο μου...Είναι ζεστός ο καιρός αλλά το κρατάω κλειστό. Νιώθω έντονα την επιθυμία να το σπάσω και να βγω έξω. Να ανέβω στα κεραμίδια, να καθήσω στο ψηλότερο σημείο και να νιώσω το σπίτι μου να το ταξιδεύει η θάλασσα που περνάει έξω απο την πόρτα μου...Πώς είναι το συναίσθημα που έχεις όταν κολυμπάς και αφήνεις το σώμα σου να παρασυρθεί απο τη θάλασσα?Η γαλήνη που νιώθεις όταν κλείνεις τα μάτια σου και το μόνο που ακούς είναι ο ήχος της άμμου?
Βγες να καθήσεις στα κεραμίδια σου.Σε λίγο θα περάσουμε να σας πάρουμε...
Στην πρώτη όμως ακτή που θα φτάσουμε θέλω να έρθει ένας γίγαντας να μας πάρει στα χέρια του και να μας αφήσει στην κορυφή ενός βουνού...Σε ποιο βουνό θα μας πάει θα διαλέξεις εσύ!Το μόνο που θέλω είναι όταν φτάσουμε να έρθεις να καθήσεις δίπλα μου...
ps: The world’s got me dizzy again
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 hide:
Αρχικά, δεν είναι απαραίτητο να το σπάσεις, μπορείς να δεις αν απλά μπορεί να ανοίξει :))
τα υπόλοιπα τα θέλω και εγώ αν και υψοφοβική. το τραγούδι τέλειοοοοοοοοοοοοοοοοοο...δεν το είχα παρατηρήσει ποτέ!!!
Τώρα όχι μόνο το παρατήρησες...το γάπησες κιόλας!:)
Ανέβα και εσύ λοιπόν στα κεραμίδια σου...Όταν κατέβουμε απο το βουνό θα περάσουμε να σε πάρουμε :)
ps Μα ξεπερνάς τον εαυτό σου μόνο αν σπάσεις τα δεσμά σου(πσσσσσ :PP)
Post a Comment