/If you could only see\

On these days when everything seems to be wrong....
If I could see me through your eyes
If I could touch me with your hands
If I could smell me with your nose
what would I be like?



ps You give your love but you won't...

La Crise

Ήμουν σε μεγάλο δίλημμα για το τραγούδι που θα έντυνε αυτό το post...Ποιο post?Δεν ξέρω τι θέλω να γράψω...Εδώ και μέρες σκέφτομαι να γράψω κάτι...αλλά δεν βγάζουν νόημα οι σκέψεις μου...πως να βγάλουν νόημα τα λόγια μου?Όχι βέβαια πως αγωνιά και κανείς να διαβάσει όσα γράφω...αλλά ήθελα να γράψω!!(Και κάπου εδώ σίγουρα έχει αρχίσει να μην βγαίνει νόημα)
Έχεις αισθανθεί ποτέ πως είσαι σε κρίση?Όχι ηλικιακή...Ούτε συναισθηματική...Σίγουρα όχι ψυχολογική...Απλά σε κρίση!Θες να φύγεις αλλά δεν ξέρεις που να πας...Ή ξέρεις που να πας αλλά φοβάσαι να πας...Και το σκέφτεσαι και το συζητάς συνέχεια αλλά δεν πας...Έχεις νιώσει ποτέ πως θες να φωνάξεις πολύ δυνατά και δεν σε ενδιαφέρει αν θα γυρίσουν να σε κοιτάξουν, αν θα γελάσουν...Θες απλά να βγάλεις την ένταση απο μέσα σου..Μια ένταση που δεν ξέρεις απο που πηγάζει αλλά υπάρχει και πρέπει να βρεις διέξοδο...αλλά η φωνή σου κλείνει...
Έχεις σκεφτεί πως όλη η ηρεμία που χαρακτηρίζει την ζωή σου έχει αρχίσει να σε κουράζει?Πως θέλεις να μπεις στο μυαλό κάποιων ανθρώπων και να σου λυθούν όλες οι απορίες γι αυτούς? Να δοκιμάσεις τα όρια σου για να καταλάβεις εσένα? Να μπεις σε μια νέα εποχή εξώ απο εσένα για όσο αντέξεις?
Να ονειρευτείς?Να ζήσεις την κρίση σου και να την αγαπήσεις?
Να βγεις απο αυτήν.....Να απελευθερωθείς....



ps Τελικά η έμπνευση για αυτό το post ήρθε απο ένα μήνυμα που έλαβα σήμερα και μιλούσε για μια ξεχασμένη κιθάρα απο το λύκειο...:)

Άφησε με να 'ρθω μαζί σου....

Είναι Αύγουστος...κάθομαι σε μια ξύλινη αποβάθρα δίπλα στην θάλασσα...Τα πόδια μου μπαίνουν στο νερό...Δίπλα μου υπάρχει ένα μπουκάλι λευκό κρασί και δύο ποτήρια...Σε λίγο θα ξημερώσει και νιώθω δροσερό τον άνεμο στο πρόσωπό μου....Απο τα ακουστικά μου ακούγεται το tear στο repeat....Και το μόνο που θέλω είναι αισθανθώ την θάλασσα...αλλά δεν μπαίνω...την φοβάμαι...ειδικά την νύχτα....στέκομαι και την κοιτάζω....Σκέφτομαι πως για πρώτη φορά στη ζωή μου η επιθυμία μου πρέπει να νικήσει τον φόβο μου...Σήκωνομαι και λίγο πρίν βουτήξω ακούω την φωνή σου : "Άφησε με να 'ρθω μαζί σου...."



(ps. Μετά απο 16(?) συνεχόμενες φορές που το έχω ακούσει την τελευταία ώρα...εξακολουθεί να δημιουργεί εικόνες....)

Back to Home Back to Top ....And seek. Theme ligneous by pure-essence.net. Bloggerized by Chica Blogger.