Το πρόβλημα με τις φωτογραφίες με στεναχωρεί πολύ...Δεν μπορώ να βλέπω τον εαυτό μου σε αυτές...Αντέχω μόνο εκείνες στις οποίες δεν φαίνομαι...Ή τουλάχιστον εκείνες που φαίνονται κομμάτια του εαυτού μου...Δεν με αναγνωρίζω..Είναι απλά μια κλεμμένη στιγμή του εαυτού που σχεδόν ποτέ δεν μου αρέσει...
Αλλά μου αρέσουν τόσο οι φωτογραφίες...οι φωτογραφίες τοπίων...θα μπορούσα να χαζεύω φωτογραφίες για ώρες...και ζηλεύω που δεν μπορώ και εγώ να βγάλω μια αν όχι ωραία τουλάχιστον συμπαθητική...Και προσπαθώ...αλήθεια προσπαθώ...Με πιστεύεις?
Αυτή η φωτογραφία με πλημμυρίζει συναισθήματα...Δεν ξέρω γιατί...Προφανώς καλλιτεχνικά δεν αξίζει τίποτα...Αλλά κάτι έχει...Και το tiergarten κάτι είχε...Δεν μπορώ να το περιγράψω...αλλά όταν είδα αυτή την περιοχή ένιωσα σαν να έφτασα εκεί που έπρεπε να είμαι...Θα μπορούσα να κάτσω σε αυτό το καλυμμένο απο χιόνι παγκάκι για ώρες και να προσπαθώ να τραβήξω μια ωραία φωτογραφία...Θα μπορούσα να βγάζω ξανά και ξανά άπειρες φωτογραφίες αυτού του drive in που μου θύμιζε την Omaha(ή όπως φαντάζομαι οτι θα είναι στην Omaha...Θέλω πολύ να πάω στην Omaha...αν θέλεις έλα μαζί...)ψάχνοντας να βρώ την κατάλληλη γωνία...
Δεν έκατσα ποτέ σε αυτό το παγκάκι...αλλά δεν πειράζει γιατί περπατώντας είδα στην απεναντι πλευρά του δρόμου μια μορφή που δεν ήταν καθαρή αλλά έμοιαζε σαν να βγήκε μέσα απο το δάσος και να κατευθυνόταν πάλι προς αυτό...Με τα παγωμένα χέρια μου να κρατούν σφιχτά την φωτογραφική(που δεν είναι καν δικιά μου) νομίζω πως έβγαλα την πιο όμορφη φωτογραφία που έχω βγάλει ποτέ...Χωρίς καμιά προσπάθεια...Ελπίζω να σου αρέσει και ας μην έχει τίποτα...Θα στεναχωρηθώ αν δεν σου αρέσει...
ps If you wanna see the future, go stare into a cloud....
4 hide:
είναι πολύ ωραία η φωτογραφία..μ'αρέσει που τον έχεις βάλει στη γωνία, σαν όντως να μπαίνει μέσα στη φωτό και μέσα στο δάσος. Και όσο για την Όμαχα, έρχεται..δεν ήταν τυχαίο και drive in και Conor να πέσουν πάνω σου την ίδια μέρα :)))
Sputnik. (που βαριέται να κάνει sign in)
Ευχαριστώ πολύ ανώνυμε,undercover Sputnik :)
Εμένα με ενθουσιάζει και η ηρεμία που αποπνέει αυτή η μορφή...
Όντως μέσα σε μια μέρα drive in και Conor...δεν το είχα σκεφτεί!!!
Since the world is an illusion these were Signs...:)
Μακάρι..............
αν είναι να ανατριχιάσεις
ας είναι από τον ήχο που κάνουν τα κλαδιά
στα βήματα σαν σπάνε
ας είναι στην παγωμένη την γουλιά
κι ας τους να ρωτάνε
ας είναι στα γυμνά
στα ακάπλυπτα σημεία του κορμιού
μέσα στο χιόνι
ξημερώνει; νυχτώνει;
βαθιά να είν' η ανάσα σου
κρατήρας το κορμί σου
όσο τα χείλη κι αν παγώνουνε
ας λιώνουν στο φιλί σου.
Μια νότα απο Καρυωτάκη είχε το ποίημα σου...
Τι όμορφα λόγια...
Πόσο καιρό έχω να διαβάσω κάτι που έχεις γραψει?
Σε ευχαριστώ Juanegrito :)
Post a Comment